Հայերեն աֆորիզմներ
![](https://1.bp.blogspot.com/-LN7Nn40PC1Q/XywdvjMHYbI/AAAAAAAAlAQ/psfAd8Ql_YAFvTu_-7_np67HPczVcMb4wCLcBGAsYHQ/s200/Generic-calendar-page-icon.png)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5mWoLpwLXO1Za5h8l5RLHmFAx_jePRJlz0owb4YdF5elKDktzC9Ofc3yzqlbivujb_cXZ3YcZMOSUMAHAb6x4rryfLctQ8hLyiCWS566FBRKi9uXAh_AaQ5LtgkBK8Q36kA_UkXA1oJI/s320/%D5%A1%D6%86%D5%B8%D6%80%D5%AB%D5%A6%D5%B4.jpg)
Բարի գործերի հիշատակը պահպանելու ամենալավ եղանակը դրանք կրկնելն է:
Ով անշնորհք ձեռքով ճանկում է վարդը, թող չգանգատվի, թե փշերը իրեն ծակում են:
Ճշմարիտ առատաձեռն նա է, ով տալիս է նրանից, ինչն անձամբ իրեն է պատկանում:
Միջակ մտքի տեր մարդիկ սովորաբար դատապարտում են, այն ամենը, ինչ վեր է նրանց կարողությունից:
Ամեն ոք դժբախտ է ուղիղ այնքան, որքան նա իրեն դժվախտ է համարում:
Աշխարհը միանգամայն այլ կերպ կերևա, եթե նայես նրան ոչ միայն քո կտուրից:
Աշխարհում չարիքը քիչ կլիներ, եթե այն հանդես չգար բարիքի անվան տակ:
Աղքատության պատճառը հաճախ ազնվությունն է:
Ամենաբարձր գնահատականը, որին կարող է արժանի լինել միայն անձնական կյանքում առաքինի մարդը, իր ծառաների հավանությունն է:
Մարդիկ ճանաչվում են վեճի մեջ և ճանապարհին:
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում: